Bijna niemand wordt echt goed voorbereid op de week die volgt ná je bevalling. Hele cursussen, coachingstrajecten en accupunctuursessies kun je volgen om je voor te bereiden op het baren. Terwijl de meeste bevallingen meestal anders verlopen dan dat je zelf plant of hoopt.
Maar dat moment dat je met je vers afgebakken baby thuis zit, alleen, of thuiskomt uit het ziekenhuis met die garnaal in de Maxi-Cosi gefrommeld is toch een beetje lastig.
Als je geluk hebt, of pech dat ligt er maar net aan, ben je misschien een nachtje in het ziekenhuis geweest waardoor je in ieder geval weet hoe je een luier moet verschonen en dat je kind niet gelijk stuk gaat als je dat mini-armpje door een rompertje probeert te proppen. Mijn schoonzus vertelde zelfs dat haar verse baba gewoon in de Maxi-Cosi bleef totdat de kraamhulp er was omdat ze niet zo goed wisten of ze “toestemming” hadden om haar eruit te halen bij thuiskomst uit het ziekenhuis.
Ik persoonlijk zat na mijn bevalling ein-de-lijk op die Roze Wolk waar iedereen het over had. Ik had het zwanger zijn niet als heel positief ervaren en had enorm opgekeken tegen de bevalling. Mijn yoga-juf verklaarde ik direct voor gek toen zij vertelde dat ze bevallen echt het aller gaafste vond wat ze ooit had gedaan. Na mijn bevalling begreep ik haar. Echt. Wát een ervaring. Ik was onder de indruk van mezelf. Dat mijn lijf dit kon en dat er zo’n schattig, zacht kaboutertje uit was gekomen. De mooiste baby van het land.
En toen moest ik zelf met die kabouter aan de slag. Een luiertje om die navelklem heen, wanneer moest ie nou eten? Je denkt dat het concept van een kruik vrij makkelijk te begrijpen is maar wanneer dat met KOKEND HEET WATER gevulde ding des verbrandingsdoods naast je zelfgeproduceerde unit moet liggen wordt het toch een tikje anders. En is het wel normaal dat hij zoveel geluid maakt als ie slaapt? Heeft ie het niet te warm of te koud? Hoe doe je hem in bad zonder dat ie verdrinkt? Is het normaal dat hij nu ineens 70cc drinkt? Waarom poept hij vandaag 5 keer en gisteren maar 1 keer? Ondanks dat ik me niet bang of onkundig voelde als moeder in die eerste dagen, hadden ik en mijn vriend wel heel veel vragen. Daarnaast moet je lijf herstellen, ook als je een makkelijke bevalling hebt gehad zit je echt niet de volgende dag op de fiets.
Wat zijn we dan gezegend dat je woont in een land als Nederland en je hier gebruik mag maken van de kennis en zorg van een kraamverzorgende. Iemand die je wegwijs maakt tijdens de mooiste en misschien soms ook moeilijkste dagen vlak nadat je een wereldprestatie hebt geleverd. Iemand die je kan geruststellen dat alles normaal is en zo hoort maar je ook advies geeft wanneer iets niet normaal lijkt of zo hoort. Niet iemand die je belerend oplegt hoe je het moet doen maar iemand die je helpt inschakelen op je moederlijke intuïtie. Dankzij de kraamzorg werd ik juist nog meer mama dan dat ik dat was geworden door de bevalling.